sığmıyor

Ruhum sığmıyor göğüs kafesime

bir şiirin harflerinin kağıttan tek tek ayrılıp bir gözyaşına dönüşmesi gibi

büyümek istiyor ruhum, büyümek.

Sustuklarım, sığmıyor yüreğime

bırak diyorlar, bırak dökülelim lisanının en güzel kıyısından

 bırak uzun süredir susuz kalmış bir çiçeğe su dökülmesinde çiçeğin ettiği gibi bayram etsin bütün susmuşluğun.

İstediğin her yere dökülelim tek tek;

saman renginde bir kağıda,

 ikinci el alınmış; birçok insanın parmak izini bıraktığı, satırların arasına ruhunu sığıştırdığı bir kitaba

 en sevdiğin, belki de hiç tanımadığın insanlara

sokakta yürürken sebepsiz yere gülümsediğin çocuğun umutlarına dökülelim

yeni tanıştığın ve tanıştığın anda sevdiğin, samimi bulduğun insanların kelimeleriyle karışalım

aklını, kalbini büyüten ne varsa onlara dökülelim diyorlar.

Bir kar tanesi olduğunda kaldırımı delmiş bir çiçeğin üstüne düşüverdiğin gibi; incitmeden dökülelim..

Sustuklarım, avaz avaz bağırıyorlar.