kısacık an

Ayaklarınıza deniz dokunuyor şimdi, biraz serin ama aklınızı ve gözlerinizi çalan yıldızlar o serinliği hissetmenizi gölgeliyor. Gölgelemese de hangi insanı suyun getirdiği bir serinlik rahatsız eder ki. Yıldızlar göz kırptıkça size, içinizde bir dürtü 'kalkıp ayaklarını suya vura vura denizle oyun oynasana!' diyor. İçindeki çocuğu yitirmemiş her insan evladı evet der bu davete. Sonra bir bakmışsınız dans ediyorsunuz kumsalda. Zıplamanızın etkisiyle ayağınıza yere temas ettiğinde -ayağınızın da ıslak olmasından dolayı tabi- yapışan kum tanecikleri de sizinle dans ediyor; dalgalar müziğiniz oluveriyor birden, ruhunuzun eşliğiyle muazzam bir takım oluyorsunuz. Yorgun düştüğünüzde dans etmekten kendinizi o ılık kumların üstüne bırakıyorsunuz hala kahkaha atarken.. Ya hayat, hayat bundan ibaret değil mi? Düşünsenize şu kısacık anın büyüsü hayat değil de ne!